رزماری
رزماری یا اکلیل کوهی (rosemary)
این سبزی معطر، بومی مدیترانه است، اما مدت‌زمان طولانی است که در مناطق معتدل سراسر اروپا و آمریکای شمالی نیز کشت می‌شود. رزماری، بسیار خوش‌عطر، گرم، فلفلی وکمی تلخ است و گل‌های آن طعم ملایم‌تری نسبت‌به برگ‌ها دارند. برگ‌ها پس از جداشدن از ساقه، به‌سرعت طعم خود را از دست می‌دهند. رزماری مرغوب، تازه، نرم، انعطاف‌پذیر و دارای اسانس است. فصل برداشت رزماری، در زمان گل‌دهی آن، یعنی تیر و مردادماه است.
موارد مصرف: طعم رزماری قوی است و در صورت پخت‌وپز طولانی‌مدت ازبین نمی‌رود، بنابراین در مصرف آن دقت کنید. پیش از افزودن به غذا، برگ‌های درشت آن را خرد کنید یا آن را در کنار سبزیجات سرخ‌شده با روغن زیتون استفاده کنید. رزماری برای مزه‌دار‌کردن گوشت قرمز، مرغ و گوشت بره پخته‌شده یا کبابی در چاشنی‌ها و برای عطر‌دار‌کردن سرکه در ترشی به‌کار می‌رود. از ساقه‌های قوی‌تر و مقاوم‌تر آن به‌عنوان سیخ کباب یا به‌عنوان قلم‌موی آشپزی برای چرب‌کردن غذاها در طول پخت استفاده می‌شود. می‌توانید خوشه‌های جوان رزماری را در شیر، خامه یا شیره خیس کنید و در دسرها به‌کار ببرید. می‌توانید از رزماری به‌عنوان طعم‌دهنده در نوشیدنی‌های تابستانی مانند لیموناد و از گل‌های فریزشده آن برای تزیین استفاده کنید. استفاده از رزماری در بیسکویت، فوکاسیا و سایر نان‌ها نیز بسیار عالی است. در ایتالیا اغلب گوشت گوسفند را با رزماری طعم‌دار می‌کنند و در مقیاس صنعتی نیز به‌همراه آویشن، مرزنجوش و اورگانو برای تهیه سوسیس و کالباس به‌کار می‌رود.
هماهنگی طعم: این سبزی معطر در کنار گوشت پرندگان، بره، گوساله، ماهی، تخم‌مرغ، عدس، بادنجان، کدو، کلم، گوجه‌فرنگی، قارچ، زردک، سیب‌زمینی، پیاز، پرتقال، زردآلو و پنیر خامه‌ای انتخاب مناسبی است.
نظرات
مطالب مرتبط
پربازدید‌ترین‌ها
استاک گوشت برای انواع سوپ، خوراک، خورش و آش می‌تواند پایه مناسبی باشد و در اصل جایگزینی مناسب برای آب است.
ترکیب سبزیجات میرپوآ در مناطق مختلف دنیا با یکدیگر متفاوت است، ولی معمولاً ترکیب اصلی شامل 25 درصد کرفس، 25 درصد هویج، 25 درصد پیاز و 25 درصد تره‌‌فرنگی است
شلغم بومی شمال اروپا و اسکاندیناوی است و این گیاه اولین بار حدود 4000 سال پیش کاشته شده است و مهاجرین انگلیسی و فرانسوی، آن را به آمریکا بردند
کپی کردن لینک
واتس آپ 